ฉันโดนพ่อเลี้ยง “เฆี่ยนตี” อยู่เป็นประจำ เลยตัดสินใจหนีไปแต่งงานในที่ไกลๆ อยู่มาวันหนึ่งมี ‘พัสดุ’ จากพ่อเลี้ยงส่งมา พอเปิดดูถึงกับพูดไม่ออก!

เป็นเรื่องราวที่เกิดจากเรื่องจริง ที่ถูกเผยแพร่ และแชร์บนโลกออนไลน์เป็นจำนวนมาก เมื่อไม่นานมานี้มีชาวเน็ตออกมาเล่าเรื่องราวชีวิตของเขา โดยเข...

เป็นเรื่องราวที่เกิดจากเรื่องจริง ที่ถูกเผยแพร่ และแชร์บนโลกออนไลน์เป็นจำนวนมาก เมื่อไม่นานมานี้มีชาวเน็ตออกมาเล่าเรื่องราวชีวิตของเขา โดยเขาเล่าว่า.. พ่อแท้ๆของเราเสียไปตอนเราอายุได้ 12 ปี จากนั้นแม่ก็แต่งงานใหม่ เพื่อให้พ่อเลี้ยงดีกับเราแม่ก็เลยให้เราเปลี่ยนไปใช้นามสกุลพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงเป็นคนโกรธง่าย เอะอะก็จะตีเราท่าเดียว ตอนเราเรียนม.ต้น เพื่อนๆในห้องฮิตกันใส่กางเกงขาบาน ทำหัวสีทอง เราก็ไปทำสีผมบ้าง พอกลับมาก็โดนตีไม่นับ ส่วนเรื่องผลการเรียน แค่เราเกรดตกนิดเดียวก็โดนตีอีก



(เป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น)

ไม่เพียงแค่นั้นพ่อเลี้ยงยังบอกให้แม่ลิมิตค่าขนมเรา เรียกได้ว่าแทบไม่ให้เราใช้เงินเท่าไหร่เลย ในขณะที่พ่อแท้ๆเราเป็นคนอ่อนโยน ท่านไม่เคยตีเราเลยสักครั้งเดียว อาจจะเป็นเพราะเราไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อเลี้ยง แกก็เลยไม่รักเราเท่าไหร่ ชาวบ้านในหมู่บ้านก็บอกว่าพ่อเลี้ยงเราใจร้าย เราก็เลยสาบานกับตัวเองว่าจะตั้งใจเรียน แล้วจะได้ย้ายออกจากบ้านไปจากพ่อเลี้ยงใจยักษ์คนนี้ซะที

ต่อมาเราก็ตั้งใจเรียน ผลการเรียนดีขึ้นเรื่อยๆ สอบได้มหาวิทยาลัยในอีกเมือง พอเข้ามหาลัยก็คบผู้ชายคนนึง เขาก็เป็นคนต่างจังหวัด พอเรียนจบต้องหางานทำ แฟนก็ถามว่าเราอยากไปทำงานที่ไหน เพื่อจะได้ไปให้ไกลจากพ่อเลี้ยง เราก็เลยเลือกที่จะกลับบ้านไปกับแฟน พ่อเลี้ยงโทรมาบอกว่าแต่งงานไปอยู่ไกลขนาดนั้นต่อไปนี้ก็ไม่ต้องกลับมาบ้านแล้ว! เราเองก็โกรธตัดสินใจว่าไม่กลับก็ไม่กลับ!



(เป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น)

เรากลับไปที่บ้านต่างจังหวัดของแฟน แล้วอยู่ด้วยกันก่อนแต่ง บ้านเขาฐานะไม่ได้ดีนัก ไม่สามารถซื้อบ้านอีกหลังได้ เรากับแฟนก็เลยมาเช่าอยู่ข้างนอก ทำงานประหยัดอดออมเก็บเงินเพื่อซื้อบ้าน พอพ่อเลี้ยงรู้เรื่องจากแม่ก็โทรมาด่าว่าเราหนึ่งยก บ้านช่องมีไม่มาอยู่ต้องไปเช่าอยู่ข้างนอก จากนั้นไม่นานเราก็ตั้งท้องโดยไม่ได้ตั้งใจ เรากับแฟนก็เลยรีบซื้อบ้าน แต่เงินเก็บรวมกับเงินที่ขอยืมมาก็ยังขาดอีก 5 แสน แฟนบอกให้เราไปยืมที่บ้าน แต่เรายอมเช่าบ้านดีกว่าต้องกลับบ้านไปยืมเงิน

ตอนเราท้องได้ 4 เดือน แม่โทรมาบอกว่าพ่อเลี้ยงส่งพัสดุมาให้กล่องหนึ่ง ให้เราเปิดดูด้วย แถมบอกว่าตอนนี้เราท้อง พ่อเลี้ยงกลัวว่าถ้าโทรมาแล้วทะเลาะกันจะกระทบกับลูกในครรภ์เรา เราเปิดกล่องออกดู ในนั้นมีเสื้อผ้าเด็ก รองเท้าเล็กๆหนึ่งคู่ แล้วก็เนื้อแห้ง กุนเชียง ของโปรดเรา ในนั้นยังมีซองเล็กๆอีกซองที่ใส่ถุงหลายๆใบซ้อนกันไว้ พอเปิดออกดูก็เป็นสมุดบัญชีที่มีเงินอยู่ 5 แสน



(เป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น)

เราโทรไปร้องไห้กับแม่ แม่บอกว่า “นั่นเป็นเงินเก็บที่พ่อเก็บออมมาหลายปี ตอนแรกคิดว่าจะให้หนูใช้ซื้อบ้านหลังเรียนจบกลับไป แต่พอเรียนจบแล้วหนูก็ไปอยู่ซะไกล พ่อก็อยากดูว่าแฟนหนูเป็นคนยังไง ถึงได้เพิ่งเอาเงินมาให้ตอนนี้ จริงๆแล้วพ่อเลี้ยงดีกับหนูมาโดยตลอด แต่สองคนใจร้อนทั้งคู่ ไม่คุยกันดีๆ ตอนนั้นที่พ่อแท้ๆหนูเสียไป ถ้าไม่ใช่พ่อเลี้ยงเข้มงวด ตอนนี้หนูจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ ลูกรู้มั้ย ตอนแม่แต่งงานกับพ่อเลี้ยงหนู ตอนแรกแม่อยากจะมีลูกให้เขาสักคน แต่พ่อเลี้ยงหนูบอกว่า หนูไม่ชอบแกอยู่แล้ว ถ้ามีลูกอีกคนจะยิ่งมีปัญหา แล้วแกก็รักหนูเหมือนลูกแท้ๆมาโดยตลอด”



(เป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น)

เราพูดไม่ออก นึกย้อนว่าตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยก็ไม่ค่อยโทรหาแก เวลาใครถามถึงแก เราก็จะบอกว่าเราสองคนเป็นแค่พ่อเลี้ยงลูกเลี้ยง แต่แกรักเรามาโดยตลอด แค่ไม่แสดงออกว่ารักเราเท่านั้นเอง เราเสียใจ รู้สึกผิด..

ข้อมูลจาก : LIEKR