สำหรับเด็กสาววัย 10 ขวบต้นๆส่วนมากแล้ว พวกเธอจะรักสวยรักงาม ให้ความสนใจกับรูปลักษณ์ภายนอกของตัวเอง เสื้อผ้า และรูปร่าง แต่เด็กสาวชาวจีนวัย 1...
สำหรับเด็กสาววัย 10 ขวบต้นๆส่วนมากแล้ว พวกเธอจะรักสวยรักงาม ให้ความสนใจกับรูปลักษณ์ภายนอกของตัวเอง เสื้อผ้า และรูปร่าง แต่เด็กสาวชาวจีนวัย 14 ปีคนนี้ กลับเริ่มต้นจงใจกินหมูสามชั้นติดมันกับข้าว 2 จานทุกวัน ไม่เพียงแค่นั้นเธอยังกินมาม่าเป็นมื้อดึก อดทนต่อแววตาเยาะเย้ยของเพื่อนๆ เพราะจริงๆแล้วเธอมีเรื่องราวที่ไม่ได้บอกใคร
เด็กสาววัย 14 ปีคนนี้ชื่อว่า “หลี่เจีย” เธออาศัยอยู่ที่ เมืองเหมยซาน มณฑลเสฉวน เด็กสาวในวัยแรกแย้มอย่างเธอกินหมูสามชั้นกับข้าวทุกวัน กินขนมของว่างไม่อั้น แถมตกกลางคืนก็ยังกินมาม่าเป็นมื้อดึกอีก พฤติกรรมของเธอเป็นที่ขบขันกันในหมู่เพื่อนๆมาก
ชุดกระโปรงที่เธอเคยซื้อไว้ ตอนนี้แทบจะใส่ไม่เข้าสักตัว แต่สาเหตุที่เธอต้องทำแบบนี้ก็เพื่อแม่ของเธอเอง เนื่องจากแม่ของหลี่เจียได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเม็ดเลือด อาการแย่ลงเรื่อยๆ ต้องได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูก และไขกระดูกของหลี่เจียก็เข้ากับของแม่ได้พอดี แต่เธอจำเป็นต้องมีน้ำหนักเท่ามารดาก่อนถึงจะเข้ารับการผ่าตัดได้
เธอไม่แคร์ว่าคนรอบข้างจะมองเธอยังไง ไม่เคยเอ่ยปากพูดเรื่องแม่ให้เพื่อนๆในห้องฟัง จนกระทั่งในวิชาการเขียนเรียงความ หลังจากเธอเขียนเรื่อง “ฉันอยากให้แม่มองเห็นฉันเติบโต ฉันจะใช้ไขกระดูกของฉันช่วยชีวิตแม่”
คุณครูถึงได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ในบทความเธอกล่าวว่า : “เห็นแม่ร่างกายอ่อนแอลงทุกวันๆ ไม่สามารถทำอาหารให้ฉันกินได้ ไม่สามารถไปรับส่งฉันที่โรงเรียนได้ ไม่สามารถสอนการบ้านเล่นเกมส์กับฉันได้ ถึงกระทั่งไม่สามารถกอดฉันได้ แม้แต่การยิ้มก็เป็นเรื่องยากสำหรับแม่ จากเริ่มแรกที่ฉันร้องไห้ด้วยความกลัว จนถึงเวลาหนึ่งฉันก็อยู่ข้างๆ แม่อย่างเงียบๆ มองดูแม่ ฉันอยากให้แม่กลับมาลุกยืนได้ อยากให้ท่านหายเร็วๆ”
แม้ว่าขั้นตอนการปลูกถ่ายไขกระดูก เธอจะต้องได้รับความเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก หรืออาจจะมีผลข้างเคียงตามมา แต่หลี่เจียก็บอกว่า “เสื้อผ้าคับแล้ว อีกหน่อยยังมีโอกาสใส่ใหม่ได้ แต่ถ้ารักษาแม่ไม่หาย ก็จะไม่มีใครเฝ้ามองดูฉันเติบโตขึ้นแล้ว” เมื่อมองเห็นลูกสาวอาจจะต้องทนรับความทรมาน ตอนแรกแม่ของเธอก็ปฏิเสธไม่ยอมเข้ารับการผ่าตัด แต่หลี่เจียก็บอกแม่ว่า : “แม่คะ หนูไม่กลัวเจ็บ หนูกลัวแค่ต้องเสียแม่ไป” คำพูดของเธอทำได้แม่เธอมีพลังและความกล้าที่จะต่อสู้กับโรคร้ายต่อไป
แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR
คุณครูถึงได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ในบทความเธอกล่าวว่า : “เห็นแม่ร่างกายอ่อนแอลงทุกวันๆ ไม่สามารถทำอาหารให้ฉันกินได้ ไม่สามารถไปรับส่งฉันที่โรงเรียนได้ ไม่สามารถสอนการบ้านเล่นเกมส์กับฉันได้ ถึงกระทั่งไม่สามารถกอดฉันได้ แม้แต่การยิ้มก็เป็นเรื่องยากสำหรับแม่ จากเริ่มแรกที่ฉันร้องไห้ด้วยความกลัว จนถึงเวลาหนึ่งฉันก็อยู่ข้างๆ แม่อย่างเงียบๆ มองดูแม่ ฉันอยากให้แม่กลับมาลุกยืนได้ อยากให้ท่านหายเร็วๆ”
แม้ว่าขั้นตอนการปลูกถ่ายไขกระดูก เธอจะต้องได้รับความเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก หรืออาจจะมีผลข้างเคียงตามมา แต่หลี่เจียก็บอกว่า “เสื้อผ้าคับแล้ว อีกหน่อยยังมีโอกาสใส่ใหม่ได้ แต่ถ้ารักษาแม่ไม่หาย ก็จะไม่มีใครเฝ้ามองดูฉันเติบโตขึ้นแล้ว” เมื่อมองเห็นลูกสาวอาจจะต้องทนรับความทรมาน ตอนแรกแม่ของเธอก็ปฏิเสธไม่ยอมเข้ารับการผ่าตัด แต่หลี่เจียก็บอกแม่ว่า : “แม่คะ หนูไม่กลัวเจ็บ หนูกลัวแค่ต้องเสียแม่ไป” คำพูดของเธอทำได้แม่เธอมีพลังและความกล้าที่จะต่อสู้กับโรคร้ายต่อไป
แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR
COMMENTS